شعر زیر تقدیمی خانم فرنوش اشرفی ۱۵ ساله یکی از هنرجویان آکادمی والیبال ققنوس به مربی خود خانم مقدم می باشد.
پنجه و سرویس و ساعد را به من آموختی مهربانی را چو شمعی در دلم افروختی
تندرستی و طراوت را به قلبم دوختی درس خوب زندگی را هم به من آموختی
یاد دادی هر چه بهتر باشم اندر درس و کار خوش تر است از هر چه من بهتر زنم اسپک ، سه گام
پاس دادی مهربانی و صداقت را به من یاد دادی خوش زبانی و نجابت را به من
در دل من ماندگاری تا ابد عاشقانه دوست می دارم ترا من تا ابد
به به به این ذوق
آقا آرش با شما موافق هستم ذوق و سلیقه بسیار خوبی به خرج دادند.