شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

شعر

شعر زیر تقدیمی خانم فرنوش اشرفی ۱۵ ساله یکی از هنرجویان آکادمی والیبال ققنوس به مربی خود خانم مقدم می باشد.

پنجه و سرویس و ساعد را به من آموختی          مهربانی را چو شمعی در دلم افروختی

     تندرستی و طراوت را به قلبم دوختی             درس خوب زندگی را هم به من آموختی

               یاد دادی هر چه بهتر باشم اندر درس و کار          خوش تر است از هر چه من بهتر زنم اسپک ، سه گام

   پاس دادی مهربانی و صداقت را به من          یاد دادی خوش زبانی و نجابت را به من

                در دل من ماندگاری تا ابد          عاشقانه دوست می دارم ترا من تا ابد

2 نظرات

  1. به به به این ذوق

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *