مصاحبه خواندنی با سرمربی تیم ملی بانوان ایران

درباره حضورتان در ایران صحبت کنید؟ از قبل شناختی داشتید؟ برای حضور در ایران با کسی مشورت کردید؟

اولین ارتباط من با فدراسیون والیبال و آقای افشار دوست بود. او با من صحبت کرد تماس گرفت و درباره همکاری احتمالی صحبت کرد.

قبل از آمدن به ایران اطلاعاتی درباره والیبال بانوان داشتید؟

البته، من از طریق اینترنت اطلاعاتی را کسب کردم.

نظرتان درباره والیبال بانوان چه بود؟

پیش از آمدن با افشاردوست صحبت کردم. اطلاعاتی درباره جایگاه والیبال بانوان در جهان داشتم، اما اطلاعاتم زیاد نبود. وقتی اولین ارتباط برقرار شد من هم شروع کردم تا درباره‌ آنها مطالبی را بخوانم. از طریق ایران و افرادی که در فدراسیون جهانی می‌شناختم درباره بانوان اطلاعاتی را گرفتیم.

شما در اروپا بوده‌اید و هیچ شناختی از تیم‌های آسیایی نداشتید حضور در ایران برایتان سخت نبود؟

من واقعا والیبال را دوست دارم آن هم به صورت تکنیکی، الان می‌دانم چطور چینی‌ها و آمریکایی‌ها والیبال بازی می‌کنند الان می‌دانم که فیزیک بدن ایران و اروپا به هم نزدیک است اما آنها تفاوت زیادی با تیم‌های شرق آسیا مثل کره و تایلند دارند. این تفاوت‌ها برایم نکته مثبت است چون از آن می‌توانم استفاده کنم. بعد از اینکه به ایران آمدم متوجه تفاوت آناتومی دختران ایران و شرق آسیا شدم، روی آن تمرکز کردم و حالا این تفاوتها به من کم می‌کند.

شما همراه با تیم ایران در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا و AVC CUP داشتید نظرتان چیست؟

بسیار خوب بود و من فهمیدم می‌توانیم کم کم پیشرفت کنیم. اعتقاد دارم تیم من بهتر از نتیجه‌ای بود که کسب شد. آنها سعی می‌کردند هرچه را که می‌گویم انجام دهند. از آنها تشکر می‌کنم چرا که ارتباط و همکاری خوب بین مربی و بازیکن مهم است. چون همه برای یک هدف و موفقیت تیم ملی ایران کار می‌کنیم این مهم است که هر بازیکن و مربی این هدف را بداند.

نخستین تجربه‌تان چطور بود؟

شگفت انگیز بود من از تفاوتهایی که وجود داشت تجربه کسب کردم آنها را مانند ؟خودم می‌دانم و به آنها بسیار احترام می‌گذارم چون واقعا جنگیدند.

نظرتان درباره حجاب چیست؟ برایتان سخت نبود در مسابقات آسیایی با حجاب رفتید؟

این موضوع به نگرش شما بستگی دارد اگر شما چیزی را سخت بگیرید برایتان سخت خواهد بود اگر آسان بگیرید آسان خواهد بود. این قانون جمهوری اسلامی است و برایم سخت نبود که آن را انتخاب کنم. اگر من مربی ایران هستم و زیر پرچم ایران در مسابقات شرکت می‌کنم باید حجاب را رعایت کنم.

ما مربیان خارجی دیگری هم داشتیم که در خارج از کشور حجاب نداشتند؟

پدر و مادرم به من یاد دادند اگر می‌خواهم به من احترام بگذارند باید من هم به فرهنگ و عقاید دیگران احترام بگذارم.

شنیدم شما حجاب را انتخاب کردید چون ایران بانوان در مسابقات حجاب داشتند.

من بازیکنان را دیدم که ساعتها با پوشش و حجاب تمرین می‌کردند و مسابقه می‌دادند اگر من یک درصد حجاب برایم سخت بود وقتی بازیکنان را می‌دیدم آنرا فراموش می‌کردم.

من دختر ۱۱ ساله‌ای دارم که همراه با همسرم به ایران آمد. همه به او گفتند شما نیاز به حجاب ندارید اما او انتخاب کرد چون گفت همه اینجا حجاب دارند و او خودش انتخاب کرد و دوست داشت مثل سایر بازیکنان باشد.

در زمان آمدن شما سیما صدیقی و سلیمانی به عنوان کمک کار را شروع کردند، اما مدتی بعد کنار رفتند. مشکل چه بود؟

سیما صدیقی به خاطر پسرش نیامد. به من در این مورد گفت و من هم گفتم مشکلی نیست. من این موضوع را متوجه می‌شوم چرا که خودم هم مادر هستم. درباره سلیمانی هم باید بگویم او سرپرست تیم بود، در آن زمان که برای من بسیار مهم بود، این نکته قابل اهمیت بود که سرپرست تیم زبان انگلیسی بداند چرا که من اطلاعات زیادی را درباره والیبال ایران و بازیکنان می‌خواستم. من می‌خواستم بدانم بازیکنان چه احساسی داشتند و مشکلات‌شان را بدانم این مهم بود چون اگر این اطلاعات را می‌دانستم می‌توانستم کمک کنم.

خانم سلیمانی خوب است، اما او نمی‌توانست انگلیسی صحبت کند و ما نمی‌توانستیم به خوبی با هم صحبت کنیم. من نیاز به کسی داشتم که سطح بالایی داشته باشد و بتواند به من در همه موارد کمک کند. شاید این خواسته‌های من برای سلیمانی سخت بود و او نتوانست ادامه دهد. مشکل خاصی نبود و شاید انتظارات من برای سلیمانی سخت بود.

در زمان حضور شما اردویی هم در اسلوونی برگزار شد. پیش از این ایران اردویی در اروپا نداشت و دیدارهای دوستانه به ترکیه و آذربایجان خلاصه می‌شد…

ما و فدراسیون والیبال ایران دوست هستیم و این کمپ هم شرایط خوبی را برای بانوان فراهم کرد. ما دیدارهای دوستانه‌ای هم داشتیم و کشورهای دیگر هم در این کمپ اردو برگزار کرده‌اند. من وقتی از ترکیه اطلاعاتی ندارم نمی‌توانم تیم را به آنجا بفرستم، اما درباره کمپ اسلوونی اطلاعات خوبی داشتم. ۲۴ ورزشکار را هم به این اردو بردیم.

این اردو چقدر به شما کمک کرد؟

خیلی کمک کرد. من در ابتدا توسط فیلم‌ها با تیم ایران آشنا شدم، بعد در لیگ بازی‌ها را دیدم و همه مسابقات را آنالیز کردم. در نهایت هم آنها را در اردو دیدم، اما بازهم کافی نبود و به اردوی اسلوونی رفتیم. این اردو به من نشان داد بازیکنان در چه سطحی هستند. بعد از هر ست هم فهمیدم بازیکنان چطور هستند و در مسابقه در چه شرایطی قرار می‌گیرند. در مسابقات AVC فهمیدم بازیکنان را باید دقیقا کجا بگذارم و چیزهای زیادی فهمیدم.

به نظرتان کدام بازیکن از همه بهتر بود؟

همه آنها خوب بودند. هر کسی نقش خودش را در تیم ملی بازی می‌کند.

در مصاحبه اخیرتان گفته بودید تغییراتی در تیم ملی خواهید داشت، آیا منظورتان این است میانگین سنی بازیکنان بالاست؟

نه، تغییرات در همه تیم‌ها طبیعی است و شما هر سال نیاز دارید تا تیم را جوان‌تر کنید و بازیکنان جوان را وارد تیم ملی کنید. من در این باره صحبت کردم و حرف از تغییر نبود هر چند شاید در آینده تغییراتی به وجود بیاید.

در حال حاضر با تیم نوجوانان کار می‌کنید سطح آنها را چطور می‌بینید؟

من در حال حاضر با تیم استعدادیابی کار می‌کنم تا بهترین‌ها را انتخاب کنیم. ما نیاز داریم بازیکنان زیادی را شناسایی کنیم و بعد از انتخاب نهایی باید با آنها کار کنیم تا برای مسابقات آسیایی آماده شوند. من واقعا از کار کردن با این بازیکنان خوشحالم.

شما نخستین تجربه خود را با تیم ملی در مسابقات آسیایی داشتید و در این مسابقات تیم‌هایی مثل چین و ژاپن بودند که در المپیک هم بوده‌اند، فاصله ما را با آنها چطور می‌بینید؟

الان نمی‌توانیم تیم‌ها را مقایسه کنیم، چرا که چین در رنک یک جهان است و ما در رده ۱۰۱ جهان و ۱۰۰ تیم بین ما وجود دارند. چین هم از اول قدرتمند نبوده و حتی میانگین قدی پایینی هم نسبت به ما داشته‌اند. ما نیاز به برنامه استراتژیک و ساختار خوب داریم تا کم کم پیشرفت کنیم. حریفان در مسابقات متعددی شرکت کرده‌اند. ما هم نیاز به شرکت در رقابت‌ها و تورنمنت‌های مختلف داریم. ما باید کار کنیم و برای رسیدن به نتایج خوب به برنامه نیاز داریم. رسیدن به المپیک سخت نیست. می‌توانیم در این باره تیم مردان را مثال بزنیم که الان در چه مرحله‌ای هستند. هر کسی که در این باره از من سوال می‌پرسد تیم مردان را مثال می‌زنم.

شما در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا مربی‌تان را دیدید درست است، این تجربه چطور بود؟

بله درست است او مربی کره شمالی بود. برایم تجربه جالبی بود که مقابل او قرار می‌گرفتم. وقتی من در تیم ملی جوانان یوگسلاوی بازی می‌کردم او مربی من بود. در آن زمان ۱۶ سال داشتم و سال‌ها از این اتفاق می‌گذرد.

دوری از خانواده برایتان سخت نیست؟

واقعا سخت است. البته من همیشه با خانواده‌ام ارتباط دارم از طریق تلفن و شبکه‌های اجتماعی اما بدون آنها زندگی سخت است. وقتی می‌خواستم به ایران بیایم جلسه‌ای را با خانواده‌ام برگزار کردم شرایط را برایشان توضیح دادم، نقاط مثبت و منفی را گفتم. اینکه نمی توانیم همدیگر را ببینیم و اینکه فاصله زیاد است. دخترم گفت او تمام تلاش خود را خواهد کرد که ضعف نشان ندهد و دانش آموز خوبی در مدرسه باشد و مرا حمایت خواهد کرد. من به او گفتم باید به ایران بروم و به همه‌ نشان دهم چه طور مربی هستم. همسرم بازیکن حرفه‌ای بسکتبال بود و حالا هم مربی است. او شرایط زندگی ورزشی را درک می‌کند، اگرچه می‌دانم شرایط سخت است و در حال حاضر نیز با دخترم تنهاست. او مجبور است حالا آشپزی کند و همه کارهای خانه را انجام دهد.

آشپزی می‌داند؟

بله، عکس های غذاهایی را که درست می‌کند برایم می‌فرستد. من به او افتخار می‌کنم دخترم هم به او کمک می‌کند چون آشپزی دوست دارد.

در مدتی که ایران بودید از شهر دیگری بازدید کردید؟

اول بگویم تهران را به طور کامل ندیدم. اما وقتی خانواده‌ام به ایران آمدند میهمان هیات والیبال شیراز بودیم. همسرم و من واقعا از دیدن پرسپولیس لذت بردیم از فدراسیون والیبال و هیات شیراز تشکر می‌کنم ما زمان خوبی را در شیراز داشتیم همچنین در سمیناری در مشهد حضور داشتم و دو بار به زیارت امام رضا (ع) رفتم.

چطور بود؟

خیلی خاص بود احساسی را که در آنجا داشتم اصلا فراموش نمی‌کنم. انرژی زیادی گرفتم و همین طور اعتقاد داشتم زنان در آنجا انرژی زیاد داشتند و فکر می‌کنم آنها می‌توانند دنیا را تغییر دهند. سمینار مشهد برایم جالب بود. داورزنی رئیس فدراسیون والیبال هم در این سمینار مرا دعوت کرد. جالب بود که در این سمینار نواب رئیس با خانواده‌هایشان حضور داشتند. ما در آنجا برای تیم ملی مردان که در مسابقات انتخابی ژاپن شرکت می‌کردند دعا کردیم. من هم فرصتی داشتم تا با داورزنی صحبت کنم. هیچ رئیس فدراسیونی را مانند او ندیدم که همه را این طور جمع کند برایم تعجب  برانگیز بود.

فدراسیون والیبال به من یک فرش هدیه داد و آن را به خانه‌ام فرستادم. واقعا برایم کار کردن با داورزنی فوق‌العاده است. من حتی برای طراحی لباسم به اندیمشک رفتم و رنگ و همین طور طراحی لباسم از خودم بود. برای مسئولان کمپانی هم تعجب‌برانگیز بود که یک مربی خودش طراحی لباس را انجام می‌دهد.

تیم والیبال مورد علاقه‌تان کدام است؟

صربستان و فکر می‌کنم بهترین مربی هم نیکولا گربیچ.

فوتبال را دوست دارید؟

بله.

تیم مورد علاقه‌تان چیست؟

پرسپولیس. من برانکو را سالهاست می‌شناسم و قبل از اینکه به ایران بیایم او را می‌شناختم. او دوست من است و با او در ایران در ارتباط هستم. مسابقات تیم او را هم دنبال می‌کنم و می‌دانم در آخرین مسابقه هم پیروز شد.

به چه غذایی علاقه دارید؟

من همه غذاهای ایرانی را دوست دارم به ویژه دیزی.